Bijna 4 op de 10 Vlaamse 65-plussers woont in kwalitatief ontoereikende woning

Vochtproblemen, verouderd sanitair of ronduit slechte isolatie: bijna viér op de tien Vlaamse 65-plussers woont in een kwalitatief ontoereikende woning. De grootste reden? Gebouwen die vaak al meer dan 40 jaar geleden gebouwd zijn, en nooit zijn gerenoveerd. Uit een marktanalyse van projectontwikkelaar Brody blijkt dat zo’n 37% van die senioren wel graag zou willen verhuizen, maar bijna niemand durft de stap daadwerkelijk te zetten. De leeftijd waarop de Vlaming nu naar een moderne assistentiewoning verhuist, is te hoog: gemiddeld pas op 78 jaar. En dat komt omdat Vlamingen er nog te vaak van uitgaan dat een assistentiewoning hetzelfde is als een rusthuis.

Bijna 4 op de 10 Vlaamse senioren (38%) woont in een kwalitatief ontoereikende woning: vochtproblemen, slecht geïsoleerde muren, verouderd sanitair, ... In Vlaanderen gaat het toch makkelijk om 300.000 woningen, die meestal enorm verouderd zijn. Vlamingen van 73 of ouder leven vandaag al gemiddeld meer dan 25 jaar in hetzelfde huis of appartement. Tot die conclusie komt projectontwikkelaar Brody, nadat ze de thuissituatie van onze Vlaamse senioren hebben onderzocht.

“Je zit in Vlaanderen met duizenden woningen van zelfs meer dan 40 jaar oud. Dan is het uiteraard vanzelfsprekend dat ze niet meer aan de normen van vandaag voldoen. Bovendien zijn de woningen in meer dan de helft van de gevallen ook te groot geworden voor de 65-plussers. Voor één op de zes blijkt dit dan ook de reden om te verhuizen.” Jelle Strijbos, commercieel directeur Brody

Daarnaast valt ook op dat amper één op de drie ouderen (32%) in een ‘nultredewoning’ leeft, dat is een woning die aangepast is aan de verlaagde mobiliteit waarmee senioren worden geconfronteerd. Nochtans geeft zo’n 7,5% van de 65-plussers aan te willen verhuizen vanwege de vele drempels en trappen in de huidige woning.

Te laat verhuizen

Dat 37% van de 73-plussers aangeeft te willen verhuizen, mag dan ook niet verbazen. En toch verhuist de Vlaming gemiddeld pas op zijn 78 jaar naar een assistentiewoning, de logische volgende stap. De beslissing om daadwerkelijk te verhuizen blijkt dus veel moeilijker dan gedacht, ondanks de grote zorgen om de huidige, verouderde woning.

“Verhuizen is echter vaak de enige oplossing. Want je zit in die leeftijdscategorie met een soort tegenstelling: ouderen beschikken wel over een eigen woning, maar hebben te weinig inkomsten om die woning te renoveren - of op zijn minst aan te passen aan hun noden.” Jelle Strijbos, commercieel directeur Brody

Assistentiewoning is geen rusthuis

Voor één op de vijf (18,5%) 65-plussers blijft “de gezondheid van één van de gezinsleden” de voornaamste reden om te verhuizen. Met andere woorden: vòòr hun gezondheid  achteruit gaat of ze zwaar ziek worden, willen veel 65-plussers nog niet verhuizen. En ze beschouwen assistentiewoningen hierbij nog teveel als een variant van het rusthuis, waar bijna uitsluitend mensen met grote gezondheidsproblemen naartoe gaan.

“Een assistentiewoning moet eigenlijk een tussenstap zijn, tussen hun verouderde, te grote woning en het rusthuis. Het is dus in de eerste plaats gemaakt voor mensen die nog bijna volledig zelfstandig kunnen leven, of eventueel al kleine gezondheids- of mobiliteitsproblemen hebben. De stap naar een rusthuis is een heel ander verhaal, in die fase zijn mensen zwaar zorgbehoevend geworden. Dit komt voor in de categorie van de 85-plussers, waarbij het verblijf in het rusthuis gemiddeld 1,5 jaar duurt.” Jelle Strijbos, commercieel directeur Brody

Tot slot is er bij de 65-plussers nog een opmerkelijk fenomeen: ze blijken vaak lagere kwaliteitsverwachtingen te hebben als het op hun woning aankomt. Velen van hen aanvaarden vandaag de gebreken van hun huis, in  plaats van ze op te lossen - als ze er de middelen voor hebben - of te verhuizen.